اینجا «خانه اردیبهشت» است؛ یادگاری فاخر از دوران زندیه که در عصر ناصری محل سکونت خانواده «میرزامحمد ناظر» بود ولی در کوران حوادث و پس از کوچ خانواده پیاب از آن در ۱۶ سال پیش، به مرور زمان تبدیل به مخروبه و مأمنی برای بی خانمانان شد.اما این خانه با اصل و نسب نگون‌بخت پس از ۱۸ ماه کار مداوم، به همت مهندس مرباغی تبدیل به «مرکز فرهنگی» شد تا همچون نگینی بر سینه محله‌ای فاخر و قدیمی پایتخت یعنی عولادجان بدرخشد.
شنبه ۸ خرداد ۱۴۰۰
عکاس: حمید رضا درجاتی
عمارت قجری گلابدره که به عمارت «ملک» مشهور شده، سالهاست که به جای حفاظت، در اجاره ساعتی آتلیه ها برای عکاسی عروسی است؛ عمارتی که به حال خود رها شده و حتی در فهرست آثار ملی به ثبت نرسیده است.
این عمارت تاریخی به طور حتم سرگذشت در خور شأنی داشته که حتی «گرترود بل» نویسنده، جهانگرد و باستان‌شناس انگلیسی، در کتاب خود یک فصل کامل را با عنوان «ملک التجار» به آن اختصاص داده است. البته از «باغهای دوقلوی گلابدره» تنها یک عمارت - آن هم در شرایط نامساعد- باقی مانده و تقریباً تمام باغ از میان رفته است.این دو باغ هر کدام به خودی خود متفاوت و در عین حال صفات یکسان داشتند و نشاندهنده تنوع در مضمون سنتی باغ ایرانی و متناسب با الگوی سراشیبی تند گلابدره ،ساخته شده بودند.
چهارشنبه ۲۶ خرداد ۱۴۰۰
عکاس: حمیدرضا درجاتی